Nola heldu gara hona? Saguzarrek dute errua?
Saguzarrek,
agintariek, enpresariek, txinatarrek, estatubatuarrek ... batek daki nork
daukan errua ...
Gerran gaude?
Gazte, abertzale
eta ezkertiar bezala, momentu oro gerran gaude. Gerrara ohitu gaitezke, baina
gerra egon badago, klase borrokak bizirik dirau. Halako egoerek gerra egoera
okertu egiten dute soilik.
Zein eragin izaten ari da, pertsonalki?
Ikasle bezala, egoera
berri batera ohitu beharra: lanez goraino, klase telematikoak, autodidaktikoki
ikasi beharra... Zaila izaten ari da, batez ere ez gaudelako halako egoera
batera ohituta. Hala ere, ikusita langile askok bizi duten egoera ankerra, ezin
naiz kexatu.
Pandemia honek denoi berdin eragiten digu?
Uste dut 200 metro karratuko txaletean bizi
den enpresaria ezin dela egoeraz kexatu.
Jardun
esentzialek, gehienek, emakume aurpegia dute. Zer adierazten du horrek?
Horrek adierazten
du ze punturaino bizi garen oraindik eskema heteropatriarkatu batean finkatuta.
Bai instituzioetan, baita kalean ere, lan asko dago egiteko.
Baztanen zer egoera uzten ari da pandemia?
Espero nuena baino
gehiago ari dio eragiten egoera honek Baztani. Batez ere, Benito Menni eta zahar
egoitzan, tristea da ikustea zein egoeran ari diren bertako langileak lanean,
eta ze nolako arduragabekeriarekin ari diren enpresak egoera kudeatzen. Bizitza
vs. Kapitala egoera bizi dugu, eta bakoitzak egin du bere hautua.
Baztanen nola egin aurre pandemiari?
Arduraz jokatuz, elkar zaintzari garrantzia
handia emanez, eta, batez ere, klase batasunaren bitartez erantzunez. Langile
klasea miseriara kondenatu nahi duten horiek ordaindu dezatela krisi hau.
Gizarte hiperkonektatu baten aztarnak ugaritu dira.
Interneten topatuko al dugu elkar?
Nahiagoko nuke
ezetz. Egia da egoerak bultzatuta internetaren bitartez biltzea bertzerik ez
zaigula geratzen, batez ere militantzia esparruetan, eta sare sozialak ere
inoiz baino gehiago erabiltzen ari ditugula. Baina espero dut hau dena
bukatzean herriko plazan ere topatu ahal izango garela …
Egoera honen aurrean, borroka da …
Duela hiru urte, hauxe erran zuen Itziar
Aizpuruak Gazte Akelarreko ekitaldi nagusian: “tresna bat daukagu eskuetan,
ezinbesteko tresna, eta hori borroka da. Borrokak egiten du bidea, bidean
egiten gara libre”. Inoiz baino gehiago, beharrezkoa dugu borroka: datorkigun
krisi ekonomikoari aurre egiteko, eta, batez ere, gure herria eraikitzen
jarraitzeko, behetik eta ezkerretik.
Liburu baten irakurketa gomendatuko al zeniguke.
Zergatik?
Bi eleberri grafiko
gomendatuko ditut. Bata Gerezi garaia,
Lucio Urtubia militante anarkista nafarraren istorioa kontatzen duena, eta
bestea El Otoño cubano, iraultza kubatarra
kazetari atzerritar baten ikuspuntutik kontatzen duena.