BIZI OSOA AITZINETIK


Iritzi artikulu hau behar bada 
gustokoa izanen duzulakoz 
itzuli dugu.


BIZI OSOA AITZINETIK

Iñaki Soto, GARAko zuzendaria
Arranbelak itzulia

Nahiz eta intentsitate desberdinarekin, herri honetan bizi diren jende guztien biziak indarkeriak baldintzatu ditu. Hasteko, gure jendarteko zati ttiki baina garrantzitsu batek Durangoko eta Gernikako bonbardaketen lekukotza eman dezake. Frankistek irabazi ondotik, errepresioa etorri zen, isiltasuna, beldurra… Azkenean, gazte gutti batzuk beldurra gainditu eta herri, klase eta pertsona gisa jasaten zuten menperaketaren aurka antolatu ziren. Armak eskuan, bai.  Diktadorea eta bere erregimena lasaiki hil ez zitezen gehien egin zutenak izan ziren. Ez zuten arrontean erdietsi, baina menperaketak eta ukazioak desagerpenera kondenaturik zuen herri baten kontzientzia iratzarri zuten. Hori bakarrik ez, gainera, ordura artio abertzaletasuna ezaugarritzen zuten nazioa eta arrazaren arteko lotura gainditu zuten; horrela, bertan bizi diren guztien herriasortuz, Euskal Herrian bizi eta lan egiten dutenena. Hori izan da, akaso, ekarpenik handiena.

Euskal Herriko hiru belaunaldik guttienez indarkeria politikoa ezagutu dute. Galera eta sufrimendua, baita borroka ere. Urte hauetan pilatutako ondare politikoa balio handikoa da. ETAren erabaki historikoa, Carrero Blancoren heriotzaren ondotik, erakundearekin zerikusia duten berrien artean, euskal jendarteak gehien ospatu duenetakoa izan daiteke.

Nire bizia, nire herrikideena bezala, ETAk markatuta egon da. Bistan denez, hildakoen lehen oroitzapenak, “gure hildakoenak” ziren. Omenaldietarat joanez heldu egin ginen, manifestazioetarat joan ginen, beilatoki eta hilerrietarat; desagerturik zeuden bi gazteren hilotzen ongietorrirat ere aireporturat; torturaturik, kartzelan zegoen nire anaia bisitatu nuen, eta nire laguna besarkatzeko milaka kilometroko bidaia egin. Bidaia horiek eginez jarraituko dut,  jarraituko dugu, denak etxerat ekarri artio.  Negar egin nuen, eta irri ere bai; sufritu nuen nireengatik eta nigatik. Ez diot inori bizi izan duguna desio. Baina uste dut, guzti horretatik nortasun berezi eta sendo bat eraiki dugula, kultura politiko indartsua, zeinatik duen hoberena atera behar dugun.

Bizi oso bat dugu aitzinetik. Lehen aldiz denbora luzean, irrimurria zer den oroitu dugu. Irabaziko dugunaren siniste osoa dugu. Gure eskuetan dago. Eskerrik asko.