Urriaren 12an
hispanitatearen, arrazaren eta militarren egunean Iruritako herriko eskola
zaharrean kulturgintza eta herri langilearen eskolaren inguruko jardunaldia egin zen.
Hemen duzue horren kronika.
Bertaratukoak, hasteko,
kapitalaren eta kapitalismoaren inguruan aritu ziren, eta sistemaren muina zein
den ulertzeko eginahala egin zuten. Kapitalismoa ez da diru pilaketa hutsa,
harreman sozial bat baizik, aitzineko menperaketa harremanak hobetzeaz gain
menperaketa harreman berriak ezartzen dituena kasu honetan ahalik eta diru
gehien pilatzeko. Kapitalismoa hiru oinarrirekin eraikitzen da: ekoizpen
bitartekoen jabego pribatua, langileen desjabetza eta merkantziak. Merkantzien
helburua salmenta hutsa da, ez hairen erabilgarritasuna. Formazio sozialen
kontzeptua ere landu zen, sistema kapitalistak tokian toki eta garaian garai
hartzen dituen berezitasunak ulertzeko. Bertzalde, kapitalismoaren krisi
globala ere hizpide izan zuten eta
horrela, oraingo krisia bortz krisi nagusiren emaitza dela azpimarratu zen:
krisi ekonomiko-finantziero-industriala, krisi politiko-instituzionala, krisi
ekologikoa, krisi kultural-ideologikoa eta krisi militar desberdinak gerraren
areagotze gisa ulertuta.
Gauzak horrela
kapitalaren metaketa-ziklo berrirako plangintzei buruz mintzatu ziren,
krisiaren irtenbide inperialistaz hain zuzen; azkeneko hamarkadan eta azken
aldi honetan bereziki nabarmena eta agerikoa dena: Afganistan, Irak, Libia,
Iran… Testuinguru horretan kapitalismoaren birdefinizio eta hedapen ziklo
berrirako kapitalismoak proposatzen duen hezkuntza eredua hausnartu zuten: Bologna,
Pisa, bikaintasuna, British eredua, kalitate-labelak, murrizketak…
Modu berean, irtenbide
iraultzaileak nondik jo beharko lukeen aipatu zen, horretarako elkarren
osagarri diren bi ardatz proposatu ziren: guttiagotzea edo deshazkundea eta
ekosozialismoa. Lehen fase batean iraultza sozialista behar dela aipatu zen,
horrela, ekoizpen bitartekoak sozializatuta, langileen kontrol demokratikopean
uzteko. Halaber, estrategia ekosozialistaren bidez sistemaren muinean
guttiagotzea sustatu beharko litzatekeela aipatu zen. Estrategia hori hain
zuzen izanen da komunismorako bidea. Puntu horretarat iritsita herri langilearen
eskola nolakoa izan beharko lukeen aipatu zen: balio ekologikoak sustatu
beharko lituzkeela, sozietate patriarkarra gaindituko lukeena, teoria eta
praktika eskola tailerraren bidez integratuko lituzkeena, bake kultura
indartuko lukeena bai norberaren barnerat begira, baita jendarte mailan
justizia oinarri gisa hartuta; eta arraza eta etnia diskriminazioak onartuko ez
lituzkeena. Euskal Herrian gainera, euskaratik eta euskarara. Hau da eskola:
berdea, lila, berdea, gorria, zuria, beltza… Ortzadarraren gisakoa.
Gauzak horrela
eskoletan ikasten eta lantzen dena herriari eman behar zaiola aipatu zen,
kulturgintzaren bidez, horrela herrigintza indartzeko. Ikasleengan jarrera
aktiboa bultzatu behar da, ikaskuntza aktiboa hain zuzen.
Guzti horren inguruan
luzaz solastatu ondotik, heldu den abenduaren 6an bertze saio bat eginen dutela
adostu zuten. Horren berri aitzinago emanen dute.