Estatuetatik inposatzen ari diren
agenda ultraneoliberalak ez dauka etenik. Eredu basatia inposatzeko erabakia
hartua daukate eta, horretarako, krisiaren gestio guztiz antidemokratikoa
egiten ari dira, horixe baita euren helburuak gailentzeko daukaten modu
bakarra: inposaketa eta, gure eskubideak ez ezik, geure burua defendatzeko
aukera ere lapurtzea.
Lan harreman eredua guztiz deuseztatu
dute. Hemengo patronala eroso dago Madriletik egin dioten opariarekin, baina
gehiago nahi dute: mende bat atzera eraman nahi gaituzte, lan araudirik ez
zegoeneko sasoietara. Indarra ematen digun kolektibotasunarekin amaitu
langileria ahultzeko eta harreman indibidualak ezarri, lan harremanak
mehatxuetan are gehiago oinarritu ahal izateko.
Euskal Herriko langileok erantzun
sendoa eman dugu. Jokoan dagoenaz jakitun, geure erantzukizunari heldu diogu
eta enplegua, lan eta bizi baldintzak eta gure herriaren etorkizuna
defendatzeari ekiten diogu egunero. Borroka handia egiten ari gara lantokietan,
gure eskubideak lapurtzen ez uzteko eta, are gehiago, hobetzeko, boterea
borrokatzeko, horixe baita modu bakarra aurrera egiteko eta ez etsiteko,
enpresetan zein herrietan.
Baina erantzuna ez da nahikoa. Ordua da
gure herriak, hondamendira eramaten gaituzten Estatuen eta kapital handien
aurrean, bere bide propioa markatu, erabaki eta jarraitzeko.
Euskal Herrian bizi eta lan egiten
badugu, berton erabaki behar dugu: gure lan harremanak, gure eredu ekonomiko
eta soziala, gure politika industrial eta sozialak... gure bizitzetan eragiten
duten erabaki guztietan parte hartzeko eskubidea dugu, bai langile moduan, bai
eta herri moduan ere. Eskubide hori errespetatu eta aitortu behar zaigu; hasteko,
gure mugen barruan, erabaki guztiak gehiengo sozialari bizkar emanda hartzen
duen elite ekonomiko eta bere zerbitzura aritzen ari diren Gasteiz eta Iruñeko
gobernuen aldetik.
Bestelako Euskal Herri bat beharrezkoa
dela, bestelako eredu ekonomiko eta sozial bat beharrezkoa dela eta, batez ere,
inposaketen gainetik, eredu hori eraikitzea guri dagokigula, aldarrikatu izan
dugu. Orain, erabaki hori errespetaraztea dagokigu eta horretara goaz!
Gazteok bizi dugun egoera bereziki
larria da. Kapitalismoak eta honen zerbitzura dauden gobernu ezberdinek,
espainiakoa zein Lakua eta Iruñeako gobernuek, miseria eta mugagabeko
prekarietatera kondenatu nahi gaituzte.
Egin dituzten erreforma ezberdinek
langile klasea bere osotasunean zigortzen dute, baino bereziki gazteria eta
emakumeak. Konkretuki gazteoi dagokigunez, behin ikasketak bukatuta ematen
dizkiguten alternatiba bakarrak gure herritik kanpora joatea edota gure herrian
prekarietate latzean lan egitea dira, lanpostu duinak amets bat direlarik.
Horregatik uste dugu gazteok ere
borroka honetan parte hartze aktiboa izan behar dugula. Alternatiba
sozio-ekonomikoen borroka ez delako bakarrik sindikatuen eta lan munduan
daudenen borroka bat, jendarte osoaren borroka bat baizik, bertzelako eredu
sozio-ekonomiko baten alde gaudenen borroka bat baizik, burujabetzaren alde
gaudenen borroka bat baizik.
Azken aipamen bat egin nahiko genuke
Nafarroan pairatzen ari garen egoeraz bi hitz egiteko. Bai eremu
sozio-ekonomikoan bizi dugun egoera latzarengatik, baita eremu sozialean
areagotzen den pobrezia eta miseriarengatik eta batez ere eremu politkoan
UPN-ren eta marko politiko hau sostengatzen dutenen ustelkeriarengatik
Nafarroako jendartearen gehiengoa, Nafarroarentzako aldaketa politiko eta
sozial sakon bat aldarrikatzera eraman du, alternantzia politikoaz haratago.
Ezkerreko mugimendu, politiko, sozial
eta sindikalen ardura da ustelduta dagoen marko politiko eta sozial hau behin
betiko lurperatzea eta horretarako borroka eta eguneroko lana behar-beharrezkoa
dira. Norabide honetan Maiatzak 1 hau, bertzelako eredu politiko eta sozialen
alde daudenen bilgune izatera deitu nahi dugu, denon artean UPN gobernutik
botatzeko.
Hau dena erranda, Maiatzak 1ean eta 3an
Donezteben eta Bilbon eginen diren mobilizazioetan parte hartzeko gonbitea
luzatzen dugu.
Baztan
Bidasoako LAB eta ERNAI