Azaroak 25,
indarkeria matxistaren aurkako eguna dela eta, Euskal Herriko Bilgune Feministak "Ez zaituztegu behar aske izateko" lelopeko kanpaina burutuko du, "zigorra, kontrol mekanismoak, segurtasun eredu poliziala,
espetxea, beldurra eta xenobia erabiltzen duen errezetarik ez dugulako behar
aske izateko!".
Jarraian Euskal Herriko BilguneFeministaren mezua azalduko dizuegu:
Aske izateko poliziarik ez!
Emakumeok* inori
eraso egin ez arren, bizkartzainek eta bestelako kontrol mekanismo polizialek
gure askatasuna mugatzen dute. Segurtasun eredu horrek ez gaitu aske
sentiarazten; alderantziz, are gehiago biktimizatzen gaitu. Poliziak gorpuzten
duen maskulinitate ereduak eta iraunarazten duen menderatze sistema berberak
kolpatzen gaitu emakumeoi*.
Aske izateko prebentzioa!
Jendarte feminista
eraikitzeko ezinbestekoa da hezkuntzan eta profesionalen formazioan inbertitzea.
Horrela, indarkeria matxistaren erreprodukzio eta legitimazio mekanismoak
deuseztatuko ditugu, guztion artean!
Aske izateko diskurtso hutsalak soberan!
Soberan ditugu
neurri integralik eta aurrekontu partida nahikorik gabeko puntu more, isiltasun
minutu, gezur eta argazkiak. Ez dugu garbiketa morerik nahi!
Aske izateko baliabideak!
Indarkeria
jasa(te)n dugun emakumeok* eskura behar dugu asistentzia sozial, psikologiko
eta legala erreparaziorako eta bizitza duinari eusteko; salaketa judiziala
ezarri ala ez. Doako, kalitatezko eta unibertsala den laguntza sozial,
psikologiko eta legala orain!
Aske izateko espetxerik ez!
Ez doa arazoaren
muinera zigorrak gogortzen dituen sistema judiziala. Behin eta berriro ikusi
dugu kartzela ez dela birgaitzeko eta birgizarteratzeko tresna, arazoak
konpondu baino areagotu egiten dituela. Horregatik, espetxealdi iraunkor
berrikusgarriaren aurka gaude! Espetxeak apurtu!
Aske izateko justizia feminista!
Beharrezkoa da
justizia eredua birpentsatzea, fokua erasotuon erreparazioan eta babesean
jartzea. Ezinbestekoa da berriz ez errepikatzea bermatzea. Horretarako,
funtsezkoak dira emakumeon* sinesgarritasuna, testigantzen balioa eta
jazotakoaren aitortza. Prozesuaren erdigunean erasotua jartzea, haren beharrak,
askatasuna eta erritmoak aintzat hartzea nahitaezkoak dira.
Aske izateko xenofobiarik ez!
Ez ditugu behar eta
ez ditugu nahi arrazakerian, beldurrean eta kontrolean sakontzen duten
diskurtsoak. Alferrikakoak dira erasotzaileak gaixo mental edo basapiztia
moduan hartzen dituzten errelatoak, indarkeria egiturazkoa ez bailitzan.
Aske izateko ardurak haien gain hartzen dituzten gizonak!
Erasotzeari uzten
dioten gizonak behar ditugu, konplizitate sare patriarkalekin apurtu eta
indarkeria matxistan duten erantzukizunaz kargutzen direnak, ingurune hurbilean
aldaketak eraginez. Bereziki, arazoen konponketan inplikatu daitezen eta
jarrera ez protagonista mantentzea behar dugu, eurak edo haien inguruko gizonak
erasoen erantzuleak direnean.
Aske izateko komunikabide morbosorik ez!
Ez dira anekdotak
egunero pairatzen ditugun erasoak, ez dira kasu bakanak. Indarkeria matxistaren
ezereztea dakarte kokapen feministarik gabeko tertulia arrosek, eraso motak
mailakatu eta sentsazionalismora jotzen dutenak.
Aske izateko komunitate antolatuak!
Haien baitako
gatazkak kudeatzen dituzten eta minak kolektiboki osatzen inplikatzen direnak.
Hauen baitan antolatzen jarraituko dugu feministok, denak aske izan arte!
Aske izateko dugun
armarik zorrotzena emakumeon* artean elkar babesteko sareak dira!
Ekin autodefentsa
feministari!